Dit gedicht is van een volwassen KOPP-kind. Ze schrijft dit gedicht over haar gezin van herkomst, waar ze altijd haar beste beentje voor zette. Maar door de vele psychische problemen van vader en andere gezinsleden, heeft dat beste beentje voorzetten niet veel opgeleverd. Dit gedicht gaat over een vrouw die nu beseft dat ze aan …
Blog
Ika schrijft: ‘Op mijn 36e was ik wees, en ook al heb ik mijn ouders nooit dood gewenst, mijn leven is sindsdien een stuk makkelijker.’
Mijn moeder klaagde altijd over mijn tantes. Die waren in haar ogen tuttig, omdat ze ‘alleen maar voor hun kinderen leefden’. Het viel me destijds niet op dat zij de uitzondering op deze regel was. Ik werd geacht het met haar eens te zijn, anders werd ze heel onaangenaam. Zo vaak zag ik mijn tantes …
Rosa schrijft: ‘Voor de buitenwereld waren we de perfecte familie, maar niemand wist wat zich achter de muren van deze burcht afspeelde.’
Als ik mijn ouderlijk huis weer voor me zie, zie ik een burcht. We woonden aan het water en we hadden één voordeur. Achter hadden we een klein tuintje die was omringt door muren. Je kon alleen bij de voordeur naar binnen. Het huis was klein en donker, want we hadden welgeteld vier ramen. Twee …
Michael schrijft: ‘Je blijft altijd één van ons”.
Als kind groeide ik op in een familie waarin vrijwel alle familieleden vrij (ernstige) psychische problemen hebben. Maar ik zal in dit artikel inzoomen op mijn ouders. Ik groeide op in een achterstandswijk in Groningen Stad in begin 2000, in één van de veertig wijken van Ella Vogelaar. Daarna ben ik rond 2005 verhuisd naar …
Geen contact, wel contact? Ik belde mijn moeder tóch maar weer even op.
Het zijn gekke tijden nu vanwege het corona virus. Om mezelf maak ik me geen zorgen, maar wel om mijn kwetsbare familieleden. Mijn beide opa’s zijn bijvoorbeeld niet in goede gezondheid meer en mijn broertje heeft een chronische ziekte. Wat als zíj ziek worden? Ook gingen mijn gedachten naar mijn moeder. Hoe staat zij erin …
Waarom het voor mij voelde alsof mijn ouders niet voor mij hadden gekozen.
Mijn fotoboeken van vroeger Als ik blader door mijn fotoboeken van mijn baby-, peuter- en kleutertijd, zie ik blije kinderfoto’s van verjaardagen, vakanties en andere uitjes. Wat er destijds ook speelde thuis, ons gezinsleven zag er niet heel anders uit dan bij anderen. Ik knuffelde met mijn konijnen, deed aan paardrijden en turnen – dat …
Sanne vraagt: ‘Hoe kan ik als stabiele ouder het beste mijn kinderen ondersteunen?’
Sanne* is moeder van twee jonge dochters en heeft een partner met complexe psychische problematiek. Als naaste werd zij volledig buiten beeld gezet door de hulpverleners van haar vriend, wat tot grote ergernissen bij haar leidde. Ook de zorg voor haar kinderen rust volledig op haar schouders. Ze wil er alles aan doen om haar …
Merel schrijft: ‘Een foutje maken of het niet perfect doen. Het voelt voor mij als het einde van de wereld’.
Als kind leerde Merel al dat het thuis absoluut ‘not done’ was om een foutje te maken. Als ze bijvoorbeeld iets vergeten was op te ruimen of iets per ongeluk liet vallen zei haar moeder dat ze dat expres deed om haar het leven zuur te maken. Ze voelde zich daarom vaak gefaald en vindt …
December gedachten van een KOPP/KOV
Wel, niet, wel, niet, wel, niet. Dit gaat er door mijn hoofd op deze vroege ochtend. Mijn moeder stuurde me een aantal dagen geleden plots weer een berichtje op Facebook met de vraag hoe het me gaat. Iedere keer weer doet dat oh zo simpele berichtje wat met me. ‘Goed’ zeg ik natuurlijk! Alsof ik …
Mijn moeder en haar liefdesrelaties: ‘Alwéér een nieuwe vriend?’
Een soort van disclaimer: Het is nooit mijn bedoeling om mensen te kwetsen met wat ik schrijf. Mijn moeder niet, mijn familie niet, maar ook mensen met borderline niet – die misschien zelf ook wel ouder zijn. Ik wil met mijn verhaal niemand stigmatiseren of de verwachting scheppen dat ouders met borderline per definitie niet …