“Zou je er vrede mee hebben als ik een eind aan mijn leven zou maken?” Dit vroeg mijn moeder aan mij toen ik vorig jaar bij haar op bezoek kwam toen zij, voor de zoveelste keer, werd opgenomen op de gesloten afdeling. “Ja. Het is goed geweest zo.” zei ik terug voordat ik er erg …
Blog
Gastblogger Judith over eigen ruimte innemen en het moederschap: ‘Ik moest eerst hard zijn, voordat ik zacht kon zijn.’
Vraag jij je af waarom vakanties en vrije dagen zoveel van jou vergen als moeder? Dit zijn over het algemeen pittige tijden voor iedere moeder, maar wanneer je een kopp-verleden hebt, heb je er op dit gebied een extra uitdaging bij! Ik zal je uitleggen waarom dit in ieder geval voor mij zo is en …
Emma schrijft: ‘Het leven thuis leek, als het slecht ging, echt op overleven’.
Emma’s verhaal is in tweeën gesplitst. Dit is het eerste deel. Het tweede deel wordt binnenkort geplaatst. Bij mij thuis scheen alles redelijk normaal te verlopen. Ik en mijn broer en broertje, waarmee ik met beide anderhalf jaar verschil, waren lieve, ingenomen kinderen. Alle drie een beetje onzeker en allesbehalve uitbundig, met niet heel veel …
Gastblogger Jessica schrijft: ‘Psychische mishandeling. Getraumatiseerd. Dat valt allemaal wel mee toch dacht ik?’
Ik zal mijzelf even voorstellen, Mijn naam is Jessica, ik ben 28 jaar en ik woon al 6 jaar samen met mijn inmiddels man en twee katten in een eengezinswoning vlakbij Rotterdam. Ik ben opgegroeid in een gezin met vader, moeder, 2 broertjes en een zusje. Onze thuis situatie is verre van normaal geweest. Ik werd nooit …
Gastblogger Anouk schrijft: ‘Ik heb een fijne jeugd gehad, maar er was ook een schaduwkant’.
Mijn naam is Anouk, 27 jaar oud en KOPP-kind. Nog nooit eerder over deze afkorting gehoord, totdat ik een oproep voor gastbloggers zag. Tsja, waar zal ik eens beginnen? Bij het begin? Ik ben opgegroeid samen met mijn ouders, zusje en hond in een gezellige buurt in Noord-Holland. Het motto van mijn ouders was dat …
Gastblogger Rosa schrijft: ‘Bij het schrijven van deze blogs gaan de voelsprieten uit en het schild gaat af’.
Een paar maanden terug heb ik voor het eerst een blog geschreven voor Met Zonder Ouders (deze vind je hier: https://metzonderouders.nl/rosa-schrijft/). Ik vond het super spannend, maar ook eng om met mijn verhaal de wereld in te treden. Mijn hart klopte in mijn keel toen Sandra me schreef dat het online stond, maar ik was …
Gastblogger Judith introduceert zichzelf en vertelt meer over haar passie schrijven en haar turbulente jeugd.
Hoi! Ik ben Judith en onlangs kwam ik een oproepje voor een gastblogger tegen op het Instagram account van Sandra, ‘Met zonder ouders’. Ik voelde me meteen geroepen! Ik zal me eerst even voorstellen en daarna zal ik toelichten waarom ik me zo geroepen voelde. Wie is Judith? Ik ben 39 jaar en moeder van …
Beste beentje voor – Tamara
Dit gedicht is van een volwassen KOPP-kind. Ze schrijft dit gedicht over haar gezin van herkomst, waar ze altijd haar beste beentje voor zette. Maar door de vele psychische problemen van vader en andere gezinsleden, heeft dat beste beentje voorzetten niet veel opgeleverd. Dit gedicht gaat over een vrouw die nu beseft dat ze aan …
Ika schrijft: ‘Op mijn 36e was ik wees, en ook al heb ik mijn ouders nooit dood gewenst, mijn leven is sindsdien een stuk makkelijker.’
Mijn moeder klaagde altijd over mijn tantes. Die waren in haar ogen tuttig, omdat ze ‘alleen maar voor hun kinderen leefden’. Het viel me destijds niet op dat zij de uitzondering op deze regel was. Ik werd geacht het met haar eens te zijn, anders werd ze heel onaangenaam. Zo vaak zag ik mijn tantes …
Rosa schrijft: ‘Voor de buitenwereld waren we de perfecte familie, maar niemand wist wat zich achter de muren van deze burcht afspeelde.’
Als ik mijn ouderlijk huis weer voor me zie, zie ik een burcht. We woonden aan het water en we hadden één voordeur. Achter hadden we een klein tuintje die was omringt door muren. Je kon alleen bij de voordeur naar binnen. Het huis was klein en donker, want we hadden welgeteld vier ramen. Twee …